آسمان دل
سلام !
آسمان دلم هوای باران داشت در کوچه های شهر قلبم مدتی قدم زدم!
تازه فهمیدم بعضی از کوچه ها بمبست شده !
حالا می فهمم که چرا گاهی سینه ام تیر می کشد ! و نفسم به سختی بالا می آید !
وارد کوچه های بمبست نشدم و حتی نفهمیدم چه خانه های در آن کوچه ها، ندیده رد کردم !
از کوچه گردی خسته به کنار جوی کم آبی در انتهای قلبم نشستم ! هوا بارانی بود اما نمی دانم چرا آسمان بخل می ورزید و سبک نمی شد ! آب جوی گل آلود و کم بود ! انگار آخرین نفس هایش را می زد و می رفت تا برای همیشه خشک شود !