بندهء آنی که در بند آنی . .
دو کس بر سر قطعه ای زمین نزاع می کردند .
هر یک می گفت: «ازآن منست»
پیش عیسی(ع) رفتند.
عیسی (ع) گفت: «زمین چیزی دیگر می گوید»
گفتند: «چه می گوید؟»
گفت: «می گوید هر دو از آن منند»
داستان کوتاهی از نیکی
بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
حافظ
سلام
دیروز این داستان را خواندم و برایم جالب بود. با خودم گفتم :ما چند تا این معبدها در لحظه های زندگیمون ساخته ایم ؟!!؟
و چند تا می تونیم به لحظه ها ی دوستانمان هدیه کنیم؟
حکایت معبد درستی
بر گسترهء دو مزرعهء همجوار ، دو کشاورز دوست زندگی می کردند ف یکی تنها بود و دیگری همسری داشت و فرزندانی ، محصول خود را برداشت کردند. آن مرد که خانواده ای نداشت چشم گشود و انباشتهء محصول خود را در کنار دیدو اندیشه کرد : ( خدا چه مهربان است با من ، اما دوستم که خانواده دارد نیازمند غلهء بیشتری است ) چنین بود که سهمی از خرمن خود را برداشت و به مزرعهء دوست برد .
و آن دیگر نیز در محصول خود نگریست و اندیشه کرد : (چه فراوان است آنچه زندگی مرا سرشار می کند و دوست من چه تنهاست و از شادمانی دنیای خویش سهمی نمی برد ) پس به زمین دوست خود رفت و قسمتی از غلهء خویش برغلهء او نهاد و صبح روز بعد چون که باز به درو رفتند هریکی خرمن خویش را دید که نقصان نیافته است . و این تبادل همچنان ادامه یافت تا آنجا که شبی در مهتاب دوستان فرا روی هم آمدند ، هر دو با یک بغل انباشته از غله و راهی کشتزار دیگری.
آنجا که این دو به هم رسیدند معبدی بنیاد شد
برگرفته از کتاب زمثل..زندگی(مسعود لعلی)